به نقل از «خبرگزاری برنا»

بررسی نگاه متفاوت دولت به تحریم/بازارسازی نفت فروش نفت را به ۲ میلیون بشکه در روز رساند

تاریخ انتشار: ۲۱ شهریور ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۶۷۲۲۲۰

در این گفتگو سید احسان حسینی به بررسی ابعاد مختلف افزایش فروش نفت کشور می‌پردازد.

سید احسان حسینی کارشناسی انرژی در گفتگو با خبرنگار نفت خبرگزاری برنا با اشاره به افزایش فروش نفت اظهار داشت: بیش از ده سال است که کشور با تحریم‌های نفتی دست و پنجه گرم می‌کند و در مواجه با این موضوع راهکارهای مختلفی از جمله مذاکره را نیز پیش گرفت که منتهی به برجام شد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

وی گفت: قبل از برجام، فروش نفت ایران روزانه یک میلیون بشکه در روز و عمدتا به چین بود اما در سال 2016 با اجرایی شدن برجام فروش نفت ایران 1 میلیون افزایش پیدا کرد و به بیش از 2 میلیون بشکه در روز رسید.

حسینی افزود: اما بعد از خروج آمریکا از برجام در سال 2018 فروش نفت ایران به کمترین حالات ممکن حتی قبل از اجرایی شدن برجام رسید. چنانچه قبل از برجام روزانه 1 میلیون بشکه نفت در روز می‌فروختیم و بعد از برجام فروش نفت به 200 هزار بشکه نفت در روز سقوط کرد.

این کارشناس افزود: زیرا هر چند برجام توانست فروش نفت را به صورت موقت افزایش دهد اما با فاش کردن مسیرهای فروش، روند فروش نفت، کاهشی شد.

وی افزود: اما در دولت سیزدهم نگاه به موضوع تحریم تغییر کرد و تحریم به عنوان یک تکانه در بازار نفت مانند کرونا و جنگ روسیه و اوکراین در نظر گرفته شد و بنا شد با استفاده از تجربیات جهانی و بازارسازی، فروش نفت صورت بگیرد.

حسینی گفت: معنای ساده شده‌ی بازارسازی نفت این است که با ایجاد تقاضا در کشورهای دیگر، نفت خود را صادر می‌کنیم. از این رو یکی از روش‌های بازارسازی نفت، شراکت استراتژیک است، چنانچه استفاده از این روش با چینی‌ها سبب شد فروش نفت کشور به 1.5 میلیون بشکه در روز برسد.

این کارشناس ادامه داد: یکی دیگر از راهکارها، خرید تقاضا یا Buy Demand بود چنانچه پس از خریداری سهام یا بازسازی پالایشگاه‌ کشورهای مختلف که از حداکثر ظرفیت خود استفاده نمی‌کنند، نفت را به آن‌ها صادر می‌کنیم مانند فعالیتی که در پالایشگاه ال پالیتو ونزوئلا صورت گرفت و در حال حاضر نیز حدود 100 هزار یشکه نفت در روز به و به این پالایشگاه صادر می‌شود.

وی با اشاره به تخفیف‌های فروش نفت ایران به چین گفت: چین در مقابل پوشش ریسک تحریم تخفیف می‌گیرد اما دقت کنید، سود حاصل از فروش نفت بسیار بیشتر از تخفیف است. طبق آمار کپلر، صادرات نفت ایران به چین بعد از دو سال روند نزولی تحت تاثیر تحریم آمریکا و رویکرد شرق‌ستیزی دولت روحانی، از سال ۲۰۲۱ و با امضای سند همکاری ۲۵ ساله در ماه مارس این سال صعودی شد.

این کارشناس گفت: صادرات نفت به چین در ماه جاری ۲۰۲۳ به ۱.۵ میلیون بشکه در روز افزایش یافت و میانگین امسال را به مرز یک میلیون بشکه (۹۹۱) رساند که بیش از ۳ برابر فروش نفت در سال ۲۰۲۰ است. لذا افزایش رقم صادرات به همراه افزایش قیمت نفت منجر شده که ایران در سال ۲۰۲۲ و ۲۰۲۳ بیش از ۲۰ میلیارد دلار ارزآوری نفتی بیشتری از فروش نفت به چین نسبت به گذشته داشته باشد.

حسینی گفت: با فرض تخفیف ۱۰ دلاری هر بشکه نفت ایران در بازار چین، ایران در ماه جاری بابت فروش نفت به این کشور حدود ۳.۵ میلیارد دلار درآمد خواهد داشت و ۴۵۰ میلیون دلار نیز تخفیف خواهد داد که معادل ۱۱ درصد بهای نفت خود است. اما با این شرایط دولت چین شرایط کار با ایران در دوران تحریم را پذیرفته اما هند حتی با تخفیف هم حاضر به معامله با ایران نیست و نمی‌تواند خلاف آن چه تحریم است، عمل کند.

وی در پاسخ با اشاره به ادعای مطرح شده از سوی برخی رسانه‌ها مبنی بر توافقات شفاهی ایران با بایدن برای افزایش فروش نفت گفت: این ادعاها مطرح شده و هیچ یک از دو طرف ماجرا، این ادعا را تایید نکرده‌اند. از طرفی روند صعوی فروش نفت ایران از شش ماه پایانی دولت ترامپ آغاز شد.

وی افزود: بررسی گزارشات وزارت خزانه‌داری آمریکا نشان می‌دهد که این کشور از می ۲۰۲۲ تا ژوئن ۲۰۲۳ سلسله تحریم‌های نفتی را بر شبکه فروش ایران اعمال کرده است. در این بازه زمانی وزارت خزانه‌داری آمریکا ۲۲۳ تحریم نفتی جدید اعمال کرده که به تفکیک شامل ۲۵ فرد، ۱۴۸ شرکت و ۵۰ نفتکش مرتبط با ایران است.

این کارشناس گفت: اما نکته جالب اینکه با وجود افزایش ۲۲۳ تحریم نفتی علیه شبکه فروش ایران، صادرات نفت کشور در بازه زمانی مذکور تقریبا ۴ برابر شده چنانچه  طبق آمار موسسه کپلر، رقم صادرات نفت ایران از می ۲۰۲۲ تا می ۲۰۲۳ از حدود ۴۰۰ هزار بشکه به ۱.۶ میلیون بشکه در روز رسیده است.

انتهای پیام/

آیا این خبر مفید بود؟

نتیجه بر اساس رای موافق و رای مخالف

منبع: خبرگزاری برنا

کلیدواژه: نفت وزارت نفت تحریم هند تخفیف بازارسازی میلیون بشکه در روز فروش نفت ایران صادرات نفت

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.borna.news دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری برنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۶۷۲۲۲۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

تعریف دولتمردان برجام از خود به خاطر نابودی یک دهه فرصت رشد اقتصادی!

«برجام صرفاً یک مخدر بود که حواس مسئولین را از تحولات پرت کرد. برجام هویت دولت قبل است و به همین دلیل نمی‌خواهند شکست آن را بپذیرند. بدفهمی دولت روحانی از پدیده تحریم باعث از دست رفتن دهه۹۰ شد».

به گزارش مشرق، روزنامه کیهان در ستون خبر ویژه خود نوشت: اسحاق جهانگیری معاون اول رئیس‌جمهوری در دولت‌های یازدهم و دوازدهم، اخیرا در گفت‌وگو با روزنامه اعتماد به بیان نقاط ضعف و قوت دهه نود پرداخت و در حالی که بیان می‌کرد دهه نود، بدترین دهه مردم ایران بوده، به تعریف و تمجید درباره برجام پرداخت. در واکنش به این اظهارات، مسعود براتی کارشناس مسائل اقتصادی به رجانیوز گفت: برخی از صحبت‌های آقای جهانگیری درباره وضعیت اقتصادی و تحولات دهه ۹۰ قابل‌قبول و برخی تحلیل‌ها غیرواقعی هستند. دهه ۹۰ دهه گمشده اقتصاد ایران است، اما آقای جهانگیری به دلایل این گمشدگی اشاره نکردند. بر خلاف آن چیزی که مدنظر آقای جهانگیری است که برجام توانست شرایط اقتصادی جامعه را متحول کند، اتفاقاً نوع مواجهه دولت‌های یازدهم و دوازدهم در بحث تحریم‌ها و مسیری که انتخاب شد، یعنی مسیر مذاکره برای رفع تحریم‌ها، بدون شک اثر خیلی جدی در گم‌شدن دهه ۹۰ در اقتصاد ما داشته است.

آن چیزی که متأسفانه در دهه ۹۰ اتفاق افتاد، بدفهمی از پدیده تحریم، از نحوه کارکرد تحریم و از جایگاه تحریم در سیاست خارجی آمریکا و اهداف خصمانه‌ای بود که دولت آمریکا در قبال ایران دنبال کرد و برنامه‌هایی که علیه مردم ایران داشت. این بدفهمی سبب شد که راه اشتباهی انتخاب شود و این راه اشتباه باعث شد که ما دهه ۹۰ را برای رشد اقتصادی و استحکام اقتصادی از دست بدهیم. این نکته‌ای است که آقای جهانگیری اصلاً به آن اشاره نکرده است.

از طرفی ایشان در بحث اقتصادی برجام اغراق‌هایی هم کرده است. البته برجام آورده‌ها و نتایجی داشته، اما نه آن چیزی که به‌صورت اغراق گونه بیان شود. مهم‌ترین آورده برجام فروش فیزیکی نفت ایران و بازگشت سطح فروش نفت به قبل از تحریم‌ها بود که در سال‌های ۹۵ و ۹۶ اتفاق افتاد. نوع تعاملات اقتصادی خارجی ایران به‌گونه‌ای شد که کاملاً نسبت به بازگشت تحریم‌ها آسیب‌پذیر شد و لذا هر چند شاهد رشد نفتی خوب در سال ۹۵ بودیم، اما این رشد در سال ۹۶ رخ نداد، چون مهم‌ترین متغیر آن نفت بود و یک‌بار اتفاق افتاد و وقتی در سال ۹۷ با تحریم‌ها مواجه شدیم و خروج آمریکا از برجام اتفاق افتاد، دو سال پیاپی رشد منفی را تجربه کردیم که کل آن رشد مثبت را به محاق برد و در مجموع دهه ۹۰ برای ما دهه درجازدن محسوب می‌شود.

برجام نتوانست مشکلات ما را با دنیا رفع‌ و رجوع کند، بلکه صرفاً یک مسکن موقتی بود و بیشتر برای ما نقش مخدر را ایفا کرد و ما نسبت به روندهایی که برای ما تهدید بودند، چه در منطقه و چه در سطح جهان، بی‌توجه شدیم و حتی به توسعه زیرساخت‌های تحریم که در دولت اوباما و بعد ترامپ انجام شد؛ از جمله راه‌اندازی مرکز هدف‌گیری تأمین مالی تروریسم در منطقه خلیج‌فارس در کشور عربستان توجه نکردیم. قانون کاتسا که توسط کنگره آمریکا تصویب شد، برای ما امر مهمی تلقی نشد و به آن توجه نکردیم و ضرباتی هم که در سال‌های ۹۷ و ۹۸ بر ما وارد شدند، ماحصل همین بی‌توجهی‌ها بودند، لذا نه‌تنها مشکلی از ما حل نشد، بلکه ما را در یک خلسه و فضای ناهشیاری قرارداد که آسیب آن را دیدیم. این ادعا که برجام در جذب سرمایه‌گذاری خارجی موفق بوده، با آمارهای موجود تطابق ندارد. در سال‌های ۹۵ و ۹۶ که سال اجرای برجام است، روی کاغذ رشد سرمایه‌گذاری خارجی رخ ‌داده، اما در واقعیت طرح‌هایی که عملیاتی شدند و سرمایه‌های که به‌صورت واقعی وارد کشور شدند، اعداد بسیار کمی هستند که نشان می‌دهند سرمایه‌گذاران نتوانستند اعتماد کنند و ریسک تحریم‌ها کماکان برقرار بوده است؛ لذا در سال ۹۵ زیر ۲ میلیارد دلار تحقق سرمایه‌گذاری خارجی رخ‌ داده و در سال ۹۶ هم همین حدود بوده است؛ درصورتی‌که در دوره آقای رئیسی در سه سال اخیر اعداد بسیار قابل‌توجهی ثبت شده‌اند که در مسیر اجرا قرار دارند. برای مثال در سال ۱۴۰۲ مبلغ سرمایه‌گذاری طبق اعلام رسمی متولی امر ۵.۵ میلیارد دلار بوده است.

علت دفاع آقای جهانگیری از برجام این است که مهم‌ترین ایده دولت آقای روحانی مذاکره بود و نتیجه آن که برجام باشد، هویت آنها را می‌سازد. طبیعی است که از آن دفاع و طبیعتاً تمام تحلیل‌های خودشان را به این سمت معطوف کنند که برجام اتفاق مهمی بوده و تجویز فعلی‌شان هم برجام باشد. ناموفق بودن این مسیر و عدم توفیقاتش برای همه ایرانی‌ها شفاف و تثبیت شده است.